Benim çocukluğumda kendine güvenme eksiliği vardı. Babamla aynı evdeydik ama her zaman baba figürü daha gerideydi. Her şeyimizi her koşulda annem hallederdi. Biz de o yüzden o babamın veremediği sevgiyi kardeşimle beraber annemden bulduk. Babama, 'Neden annemin omuzlarındaki yükü almadın?' diye sormak isterdim. "Yanımda olmayı hak etmiyorsun'" Kalbimi kıran kişiye şu cümleleri kurmak isterdim, 'Keşke hayatımın kötü zamanlarında da benim yanımda olsaydın. Eğer olsaydın o kadar yıpranmazdım. Kötü zamanımda yanımda olmadığın için şu an yanımda olmayı hak etmiyorsun.'"